അന്തരദാഹം

By Jayan M K

 


ഒരുപാട് നേരം കാത്തിരുന്നവൻ ഞാൻ,
മഴവില്ലിനു പിന്നിലൊരു സൂര്യൻപോലെ
പൊട്ടിപ്പൊളിഞ്ഞു നിന്നതേ മനസ്സിൽ
വേദനയുടെ ചുളിവുകൾ പടർന്നപ്പോൾ.

തീരാതൊരു തീയിലിരിയുന്നുവെന്നു
തമ്മിലവനെപ്പോലുമറിയാതെ പോയി —
പൊള്ളലുകൾ പൂക്കളായി മുഷിഞ്ഞ
ജീവിതം തീർന്ന കവിതയാകുമ്പോൾ.

വാക്കുകൾ തന്നിൽ വിഴുങ്ങിപ്പോയി,
കണ്ണുനീർ തിരികെ കാഴ്ചകളായി
വേണ്ടെന്നു പറഞ്ഞുനിന്ന ഗന്ധർവ ലോകം 
ഒരുകൈമേൽ ചിതയായി കെട്ടിടുമ്പോൾ.

ഭ്രാന്തായ് ഉരുളുന്ന ആലോചനകളിൽ
മൂളിയവൻ ഒരു കിടക്കപോലെയും,
"അവസാനം എന്താണിതിന്?..." എന്ന ചോദ്യത്തെ
ആവർത്തിച്ച്, ആശയില്ലാതെ മറയ്ക്കുന്നു.

ഒരു തിരശ്ശീല ഉയരുന്നു പിന്നിൽ,
മനസ്സിന്റെ ജ്വാലയിൽ തെളിയുന്നത്
രണ്ടക്ഷരങ്ങൾ — "വിടൂ!" — അതു പോലെ
മോക്ഷമൊരു ചിന്തയിൽ നിറഞ്ഞു വീണു.

ഈ ബ്ലോഗിൽ നിന്നുള്ള ജനപ്രിയ പോസ്റ്റുകള്‍‌

ശരീരഭൂമിയും ശബ്ദമില്ലാത്ത വേട്ടകളും-കവിത

By Jayan M K
ഇമേജ്
  ഉത്തര ദിക്കിലങ്ങുഷരഭൂവിലുത്തരീയംപുതച്ചു ഉത്തമാംമംഗനമാർ  തൻമനവിരാവിക്കുമാറു  മുത്തരമില്ലാത്ത  മൂകാമായൊരശ്രുശാപവര്ഷവു   മതുത്തരയാണുകാണ്മതില്ല  പത്തരമാറ്റിനെൻ ഭാഗിനിയാം    നാരിയല്ലനരനുമല്ല  നാമ വിശേഷങ്ങളേറയില്ലങ്കിലും   നാഭിയുള്ളവളെന്നു പാർത്തു കൊതിച്ച നരിമാർ  ഓരിയിട്ടങ്ങോടിയടുത്താർത്തിപൂണ്ട  നിശാചരന്മാർ   വാരിയെടുത്തവർ പങ്കിട്ടെടുത്തു ദാഹവും ദേഹവും അണയുന്നനിണമതിൻമണം മണ്ണിലേക്കുറിയൊഴുകി കാണായ്‌ പടർന്ന കരിനീലിമ  കരിമഷി കണ്ണിലും  കിതയ്ക്കുന്നു ശ്വാസവും നിലക്കുന്നു ജീവനും കിരാതം കൊതിക്കും പിന്നെയും  രുധിരം രുചിക്കുമാംസവും  തുടിക്കുന്നുനാഭിയിൽ നേർത്തോരാസ്പന്ദന- മിടിക്കുന്നു നാഡിയിൽ അതിജീവനരോദനം   നാഴിക നാളി ബന്ധവുംഭേദിച്ചു  പുതു പ്രാണ         നൂഴിയിൽ കൊതിക്കുന്നു ശ്വാസവും മതിക്കുന്നു  മാനവും                                             ...
Read more »

അഭിമന്യൂ -അകം വെന്തവൻ

By Jayan M K
എനിക്കു മുന്നേ പറന്ന പക്ഷി യുടെ ചിറകുകൾ കനിക്കു മുന്നമേ കരിച്ചതാര് നുകം വലിച്ചവൻ ഉഴുതു മറിച്ചവൻ അകം വെന്തവൻ പുറം കരിഞ്ഞതവനറിയാതെ പോയ് കാലത്തു കാക്കുവാൻ കൂടപ്പിറപ്പില്ല കാണിക്ക കാട്ടുവാൻ കരങ്ങളില്ല ഖഗേന്ദ്രനവൻ ഖഗോള നായകൻ ഖഡ്ഗ ങ്ങൾ ഉയർത്തി ഖണ്ഡിച്ചവരറിയാതെ പോയ് ഗന്ധങ്ങളില്ല ഗാന്ധാരിയില്ല ഗാന്ധാര ദേശങ്ങളൊന്നുമില്ല ഘടകങ്ങളാൽ ജീവിതരേഖയുടെ ഘടികാര മണികൾ മുഴങ്ങുന്നതവനറിയാതെ പോയ് ചന്ദ്രകാന്ത പ്രഭകളില്ല ചേലൊത്ത ചേലകളില്ല ചന്ദ്രിക യാമങ്ങൾ ഏതെന്നറിയില്ല ജന്മം തന്നൊരു ജനനിയാം ജീവനെ ജടിലമായി കാലം കവർന്നവനറിയാതെ പോയ് താളങ്ങളില്ല തുടിക്കുന്ന താരാട്ടു പാട്ടുമില്ല താളിയോലകളില്ല തലവരി പണവുമില്ല പാഥേയം പദ്ധതി മദ്ധ്യേ നീട്ടിയ പാണികളിൽ പമ്മാട്ടു പയറ്റി പാഷാണം തേച്ചവനറിയാതെ പോയ് ഫാലരേഖകൾ സ്വേദത്തിൻ നോവുചാലായ് കണ്ടില്ല ഫണം നേരെ വിടർത്തും യവ്വന സ്വീല്കാരമില്ല ഭ്രാതാക്കൾ ഭാരത്താൽ ഭ്രാന്തമായി കൊത്തിപ്പറിച്ചപ്പോൾ ഭ്രഷ്ട് ഭ്രമണം ചെയ്തത വനറിയാതെ പോയ് ബലാബലമില്ല ബാന്ധവമില്ല ബന്ധങ്ങളില്ല ബലിപ്പുരകളുമില്ല ബലിയില്ല ബലി പൂജയുമില്ല ബലിദാനമല്ലതു നരബലിയാണതെന്നവനറിയാതെ പോയ് ജയൻ  0...
Read more »

വാടകമുറി: കാലത്തിൻ്റെ മൗനസാക്ഷി

By Jayan M K
ഇമേജ്
കതകിന്നപ്പുറം കഥകൾ മന്ത്രിച്ചൊരാൾ, നാലു ചുമരുകൾ, എൻ്റെ വാടകമുറി. വെറും ചുറ്റുമതിലല്ല, കാലം വരച്ചിട്ട ജീവിതത്തിൻ്റെ നിശ്ശബ്ദ വേദി! പുതിയൊരു പ്രാണനുണർന്ന വാതിൽ, ചിലരുടെ മുറിവുകൾ മായ്ക്കാൻ വന്നവർ. ഒറ്റയ്ക്ക് വന്നവൻ, പിന്നീട് കൂട്ടായി, ചിരിയുടെ ലോകം പണിതുപോയവൻ. രാത്രികൾ നീളുമ്പോൾ, സ്വപ്നം നെയ്യും ചുവർ, മിഴിനീർ പാടങ്ങൾ ഒളിപ്പിച്ച ചുമരുകൾ. കണ്ണീരുണങ്ങുമ്പോൾ, പുതിയ സൂര്യനുദിക്കും, പുതിയ തുടക്കങ്ങൾ, ഇവിടെ വിരിയും. പ്രഭാതത്തിൽ ദോശയും സിഗരറ്റിൻ പുകയും, ചായപ്പാത്രത്തിൽ വാദങ്ങളുമൊഴുകും. കടുപ്പമേറും ജീവിതപ്പാതയിൽ, ചെറിയ കൂടാരമീ നാലു ചുവരുകൾ. അലമാരയിൽ പഴയ കത്തുകൾ, മങ്ങിയ ചിത്രം, ഓരോന്നിലും ഓരോ ജീവിതത്തിൻ്റെ നേർരേഖ. പുസ്തകത്താളിൽ ഒളിഞ്ഞ രഹസ്യങ്ങൾ, മറ്റൊരു ജന്മത്തിലേക്കെന്നപോൽ ചിതറിക്കിടക്കും. ഇവിടെ നിന്നാരോ നഗരത്തിൻ്റെ ആത്മാവറിഞ്ഞു, സ്വപ്നങ്ങളെത്തേടി ദൂരേക്കു പറന്നു. ഇവിടെ നിന്നാരോ തളർന്നു വീണുപോയി, ജീവിതഭാരം താങ്ങാനാവാതെ. നീണ്ടൊരശ്വാസം വിറച്ചൊരാൾ, വേദനയിൽ, ചുമരിലായി ഒരു നിഗൂഢ ചിന്ത. കാമത്തിനായ് വിരലുകൾ ചലിച്ചൊരാൾ, നിനവായ് ചുമരുകളിൽ തങ്ങിനിന്നു. മദ്യത്തിൻ ഗന്ധം പരന്നൊരീ മുറിയിൽ, താത്കാലിക...
Read more »